Araştırma

Araştırma, Türkiye’de sağlık turizminin gelişiminde seyahat acentalarının uzmanlık, erişilebilirlik ve güvenle öne çıktığını; 55 acentayla yapılan görüşmelerin tanıtım, paket hizmet ve istihdamı güçlendirdiğini gösteriyor.

Ankara’daki 4 ve 5 yıldızlı otellerde 462 işgörenle yapılan araştırma, istismarcı yönetim algısı ile tükenmişlik ve işten ayrılma niyeti arasında düşük düzeyde pozitif ilişki olduğunu ortaya koydu.

Ankara Turist Rehberleri Odası örneğinde yapılan nitel araştırma, turist rehberlerinin kültür kaçakçılığı konusundaki farkındalığının genel düzeyde kaldığını ve uygulamada bilgi eksikliği bulunduğunu ortaya koydu.

ICBLT 2021’de sunulan araştırma, turizmde yolsuzluk kültürünün yalnızca Endonezya’da değil, Türkiye dahil birçok ülkede yatırım güvenini zayıflattığını ve şeffaflık eksikliğinin sürdürülebilir turizmi tehdit ettiğini ortaya koyuyor.

Stockholm School of Economics’te yapılan araştırma, meslek örgütlerinde yöneticilerin etkisiz görülmesinin üyelerde sessiz protesto ve çekilme davranışına yol açtığını ortaya koydu. TÜRSAB seçimleri araştırmayı doğruluyor mu ?

Manavgat’ta yapılan araştırma, turistlerin ödeme eğiliminin davranışsal inançlardan etkilendiğini ve bu etkide algılanan davranışsal kontrolün belirleyici rol oynadığını ortaya koydu.

Araştırma, İskilip’te çantı camiler ile köy odalarının aynı yapıda birleştiğini gösteriyor. Çalışma, çantı camiler tipolojisinin 1940–1961 arasında oluşan özgün örneklerini sosyo-kültürel işlevleriyle ortaya koyuyor.

Araştırma, Filistin’de müzik eğitimi modellerinin kültürel kimlik ve toplumsal etkileşim üzerinde belirleyici olduğunu ortaya koyuyor. Kültürel kimlik genç kuşaklara müzikal formlar aracılığıyla aktarılıyor.

Araştırma, destinasyon marka değeri ile destinasyon güveni ve tekrar ziyaret niyeti arasında anlamlı ilişki buldu. Odak anahtar kelime olan destinasyon marka değeri ilk paragrafta vurgulanıyor.

Araştırma, aşırı turizm algısını Instagram’daki #overtourism paylaşımları üzerinden çözümlüyor; sosyal medyanın aşırı turizmin birincil tetikleyicisi olduğunu somut bulgularla ortaya koyuyor.

Araştırma, Türkiye’nin turizm politikası çizgisini 1923–1960 arasında inceliyor. Turizm politikası 1950 sonrası hızlanıyor; teşvik kanunları, Turizm Bankası ve bakanlık süreciyle kurumsallaşıyor.